Wraz z nastaniem letnich upałów do gabinetu zgłasza się coraz więcej pacjentów skarżących się na problem nadmiernego pocenia (nadpotliwość). Przypadłość ta dotyka w równej mierze mężczyzn i kobiet, jednak wg statystyk, to kobiety częściej poszukują porady lekarskiej i leczenia. Okolice ciała, które są najczęściej objęte nadpotliwością to pachy, dłonie, podeszwy stóp, twarz, okolice podsutkowe oraz pachwiny.
Botoks jest skutecznym lekiem na nadpotliwość. Jeżeli problem nadpotliwości dotyka również Ciebie, zapraszam Cię do lektury poniższego artykułu. Zobaczysz też, jak wygląda zabieg leczenia nadpotliwości.
Nadpotliwość może być uwarunkowana genetycznie.
Ostatnio zgłosiła się do mnie 25-letnia pacjentka Katarzyna. Kasia, odkąd pamięta zmaga się z przykrymi objawami nadpotliwości pach, jednak najbardziej zaczęły jej doskwierać w wieku nastoletnim. Mówi się o podłożu genetycznym i rodzinnym występowaniu tego problemu. Tym samym istnieje małe prawdopodobieństwo, że Pacjent „wyrośnie” ze swojej choroby.
Nadpotliwość stanowi problem nie tylko estetyczny,
bywa przyczyną izolacji i depresji.
Moja pacjentka Kasia, wraz z upływem czasu, gdy dorastała, coraz gorzej tolerowała swoje schorzenie. Przykry problem zdecydowanie ograniczał jej swobodę funkcjonowania oraz był bardzo krępujące w kontaktach z innymi ludźmi. Pacjenci cierpiący z powodu nadpotliwości skarżą się na brak pewności siebie oraz występowanie depresyjnego nastroju. Powstrzymują się od zawierania nowych znajomości oraz unikają kontaktów intymnych.
Jak oceniamy skalę nasilenia nadpotliwości?
Gdy Kasia zgłosiła się do mnie na wizytę i przedstawiła swój problem, zapytałam ją:
Jaki wpływ ma nadpotliwość na jej codzienne funkcjonowanie?
Pacjentka odpowiedziała, że:
Jest nie do zaakceptowania, zaburza jej codzienną aktywność i wpływa na poczucie własnej wartości.
Skala Nasilenia Nadpotliwości (Hiperhidrosis Disease Severity Scale – HDSS) jest zalegalizowana skalą stosowaną w celu selekcji pacjentów kwalifikujących się do wdrożenia leczenia i monitorowania jego skuteczności. To bardzo prosty test, opierający się na zadanie pacjentowi właśnie takiego pytania jakie, ja zadałam Kasi.
Jak oceniasz u siebie nasilenie nadpotliwości?
- Pocenie jest niezauważalne i w ogóle mi nie przeszkadza
- Pocenie jest z reguły znośne ( do zaakceptowania), ale czasami mi przeszkadza lub koliduje z codziennymi aktywnościami
- Nadmierne pocenie jest przeważnie nieznośne (ledwo akceptowalne) i często mi przeszkadza lub koliduje z codziennymi aktywnościami
- Nadmierne pocenie jest nieznośne (nie do zaakceptowania) i zawsze mi przeszkadza lub koliduje z codziennymi aktywnościami
Odpowiedź ocenia się za pomocą punktacji od 1 do 4. Wynik 3-4 punkty kwalifikuje schorzenie jako niekontrolowaną nasiloną nadpotliwość. Taki wynik uzyskała w skali moja Pacjentka, dlatego zadecydowałyśmy wspólnie o konieczności leczenia problemu.
Dlaczego się pocimy i po co?
Proces pocenia jest potrzebny, jest normalną reakcją Twojego organizmu na wzrost temperatury otoczenia, wysiłek fizyczny i zabezpiecza Cię przed przegrzaniem. Pozwala utrzymać prawidłową temperaturę ciała.
Gdy organizm nadmiernie się nagrzewa, wydzielany jest pot, dzięki któremu możliwe jest schłodzenie organizmu. W skórze znajduje się 4 miliony gruczołów potowych, są rozmieszczone nierównomiernie, w najwiekszych ilościach znajdują się one na czole, dłoniach i części podeszwowej stóp.
Pocenie jest kontrolowane przez neurony zlokalizowane w podwzgórzu oraz termoreceptory występujące w skórze. Produkcja potu w warunkach normalnych wynosi nieco mniej niż 1 ml/m2
Kiedy pocenie przestaje być fizjologiczne?
Każdy się poci, ale niektórzy wyjątkowo mocno. Może to stanowić problem nie tylko estetyczny, ale i świadczyć o schorzeniu.
Kiedy pocenie przekracza Twoje fizjologiczne potrzeby termoregulacji i wydzielasz zbyt dużo potu, co zakłóca czynności dnia codziennego, to oznacza, że cierpisz z powodu nadpotliwości.
Co to jest nadpotliwość wtórna i jakie mogą być jej przyczyny?
Zawsze warto pamietać, że nadpotliwość może być objawem określonego schorzenia i mówimy wówczas o nadpotliwości wtórnej. Dlatego zawsze pytam moich pacjentów, czy nie chorują na choroby przewlekłe, czy nie zgłaszają dodatkowych dolegliwości mogących wskazywać na konkretne rozpoznanie.
Jakie choroby mogą być przyczyną nadmiernej nadpotliwości:
- choroby endokrynologiczne (np. cukrzyca, nadczynność tarczycy)
- choroby neurologiczne (np. uszkodzenie rdzenia kręgowego, choroba Parkinsona)
- niektóre leki (np. przeciwdepresyjne, przeciwwymiotne)
- alkohol, nikotyna, ostre przyprawy
- menopauza
- ciąża
- lęk
- stres
Moja pacjentka Kasia, nie cierpi z powodu żadnych chorób przewlekłych. Przyczyną jej nadmiernego pocenia jest zaburzenie pachowych gruczołów ekrynowych na skutek zwiększonej aktywności w obrębie układu sympatycznego bez jednoznacznej przyczyny. Taki problem ma charakter idiopatyczny i jest określana jako nadpotliwość pierwotna.
Jakie objawy – kryteria wskazują, że cierpisz
z powodu miejscowej nadpotliwości pierwotnej?
Kryteria rozpoznania nadpotliwości pierwotnej są ważną wskazówką i obejmują:
- widoczne ogniskowe nadmierne pocenie ( np. pachy, dłonie, podeszwy stóp, czoło)
- brak wyraźnej przyczyny (schorzenia wywołującego nadmierne pocenie)
- przynajmniej dwie z poniższych cech charakterystycznych:
- objawy obustronne i względnie symetryczne
- pojawienie się objawów w wieku poniżej 25 roku życia
- dodatni wywiad rodzinny ( problem można odziedziczyć)
- ustępowanie nadpotliwości w czasie snu
- częstość występowania epizodów nadpotliwości przynajmniej raz w tygodniu
- upośledzenie dziennej aktywności
Problem Kasi, spełniał właściwie wszystkie powyższe kryteria. Po szczegółowym wywiadzie lekarskim, ustaliłam, że cierpi z powodu nadpotliwości pierwotnej i zakwalifikowałam ją do leczenia toksyną botulinową.
Jak to możliwe, że botoks, który zwykle kojarzy się ze zmarszczkami, luksusem i gwiazdami Hollywood, może być skutecznym lekiem na wstydliwy problem nadmiernego pocenia?
Toksyna botulinowa została zatwierdzona do terapii tego schorzenia, przez FDA, w 2004 roku.
Botoks okazuje się skutecznym lekiem na nadpotliwość, wstrzyknięty śródskórnie, zapobiega uwalnianiu acetylocholiny z aksonalnych zakończeń nerwowych na poziomie nerwowo-gruczołowego, wywołując stan chemicznego odnerwienia.
Czym jest rozsławiony botoks, czyli toksyna botulinowa, pisałam więcej TUTAJ
Jak przebiega zabieg leczenia nadpotliwości
toksyną botulinową?
ETAP I
Szczegółowy wywiad lekarski, by wykluczyć przeciwwskazania do stosowania botoksu.
W pierwszej kolejności, na podstawie wywiadu, ustaliłam czy moja Pacjentka nie jest w ciąży lub nie karmi piersią oraz nie choruje na żadne choroby, które mogłyby być przeciwwskazaniem do zabiegu (np. choroby złącza nerwowo-mięśniowego, tj. miastenia gravis, zespół Lamberta-Eatona).
Niektóre leki, również, mogą wywoływać osłabienie przewodnictwa nerwowo-mięśniowego , dlatego należy przezornie unikać ich stosowania u osób leczonych toksyną botulinową. Należą do nich antybiotyki z grupy aminoglikozydów, penicylamina, chinina, blokery kanałów wapniowych.
ETAP II
Znieczulenie, by zminimalizować ból w trakcie zabiegu.
W przypadku nadpotliwości twarzy znieczulenie, najczęściej nie jest potrzebne. Nadpotliwość pach może wymagać znieczulenia, za pomocą kremu zawierającego lignokainę, natomiast dłonie i stopy znieczulenia nasiękowego.
ETAP III
Obszar dotknięty nadpotliwością, dokładnie określam, wykonując test jodynowo-skrobiowy. Test jodynowo-skrobiowy (próba Minora) to prosta metoda kolorymetryczna, umożliwiająca wykrycie obecności potu oraz zidentyfikowanie obszaru skóry dotkniętego nadpotliwością.
W celu jego przeprowadzenia badaną powierzchnię skóry, należy dokładnie osuszyć za pomocą ręcznika.
Następnie rozprowadzam na niej roztwór jodyny. Po dokładnym wyschnięciu roztworu na powierzchni rozpylam sproszkowaną skrobię, np. zwykłą skrobię kukurydzianą.
Wilgoć pochodząca z potu rozpuszcza jodynę i skrobie, w wyniku czego zachodzi reakcja chemiczna powodująca zabarwienie brązowe lub czarne.
Zabarwione najciemniej fragmenty skóry to miejsca największej aktywności gruczołów potowych, są dla mnie wskazówką, podczas zabiegu.
Na zdjęciu po prawej stronie możesz zobaczyć jak wygląda efekt przeprowadzonego testu Minora.
ETAP IV
Istotą zabiegu są śródskórne iniekcje odpowiednich dawek toksyny botulinowej, w odstępach około 1-2 cm.
Skóra w obrębie pachy umożliwia wizualizację bąbla, w każdym miejscu po podaniu toksyny, co widać na zdjęciu obok.
Zabieg leczenie nadpotliwości botoksem jest mało inwazyjny oraz bezpieczny i – co nie mniej istotne – nie wymaga okresu rekonwalescencji.
Czy po zabiegu leczenia nadpotliwości botoksem
wymagany jest okres rekonwalescencji?
Jedyne zalecenia jakie Kasia otrzymała po zabiegu, to powstrzymanie się od wytężonej aktywności fizycznej przez najbliższe 24 godziny oraz unikanie wysokich temperatur przez okres 2 tygodni.
Wysoka temperatura skraca czas działania toksyny botulinowej, dlatego wizyta w saunie, solarium lub wygrzewanie się na słońcu powinno poczekać do momentu pełnego efektu działania botoksu (14 dni).
Jakich efektów możesz spodziewać się po
leczeniu nadpotliwości toksyną botulinową?
Biorąc pod uwagę statystyki i zadowolenie pacjentów, skuteczność terapii możemy ocenić na około 80 %, co przy znikomych działaniach niepożądanych i zdecydowanej poprawie komfortu życia wysuwa ten sposób leczenia nadpotliwości na podium.
Czas trwania zadowalających efektów ma związek z długością działania botoksu i wynosi kilka miesięcy do roku. Moi pacjenci często wracają do leczenia problemu regularnie w sezonie wiosenno-letnim, kiedy problem nadpotliwości jest dla nich bardziej uporczywy i widoczny.
{ 0 komentarze… dodaj teraz swój }